سال 90 مثل یه کبریت خاموش شد. سال جدیدم مثل سوختن یه کبریت تموم میشه.
عمرمونم تموم میشه. فقط دلم از این میسوزه که این کبریتا ...
تمام عمر مثل یه خواب بعد از ظهره. دوست دارم بیدار شم...
در این دنیا و در تمام عمرم دیدم که هر چیزی یک روی خوب و یک روی بد دارد.
فهمیدم به هیچ چیز نمیتوان دل بست.
به وقت مشکل و رنجش شاید بتوان به روی خوش آن هم نگاه کرد
اما...
روی خوش آن همچنان مساله دار و موقتی خواهد بود.
فقط خوبی بی انتها و مطلق رو در چیزایی دیدم که معنوی بودند که خودشونو جاودان کردند...
جاودان باید بود
حتی بعد از مرگ
پس این زندگیرو با قوت بیشتر ادامه میدیم
چون مادی نیست
معنوی بوده و خواهد بود
سال جدید چیزی نیست جز یک فرصت
برای بهتر بودن
چیزی نیست جز فرصت و ارزش از طرف خدا
برای آنچه باید باشیم
سال نو مبارک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر